Ruch motocyklowy - zagadnienie często poruszane wśród motocyklistów. Wydaje się, że wszyscy jeżdżący na dwóch kołach są znakomicie zorientowani w tym temacie. Niestety rzeczywistość jest troszeczkę inna, okazuje się, że nasza wiedza jest często fragmentaryczna i bardzo powierzchowna. Mam nadzieję, że ten artykuł wyjaśni nam pewne sprawy związane z ruchem motocyklowym w naszym kraju i uchroni nas jednocześnie od kłopotów, które mogłaby spowodować nasza niewiedza.

1. ORGANIZACJA I STRUKTURA
Motocyklista spostrzegany jest jako indywidualista, jednak człowiek jako stworzenie z natury stadne, wykazuje nieodpartą wręcz siłę gromadzenia się w mniejsze lub większe grupy podobnych mu osobników. Dlatego powstała i ciągle powstaje duża ilość klubów, stowarzyszeń czy grup związanych z szeroko pojętym ruchem motocyklowym. Mają one bardzo różnorodny charakter począwszy od wielkich klubów związanych z Kongresem Klubów Motocyklowych, poprzez różnego rodzaju organizacje skupiające posiadaczy poszczególnych marek lub modeli motocykli, ludzi wykonujących podobny zawód, posiadających określoną orientację seksualną, spełniających określone kryteria związane z płcią, aż do małych, lokalnych, często nieformalnych grup pasjonatów motocykli działających na zasadach koleżeńskich. Wszystkie jednak łączą pewne cechy wspólne takie jak: pewna hermetyczność (o bardzo różnorodnym nasileniu), znaczna solidarność wewnętrzna oraz ściśle określone reguły działania. Większość tych organizacji łączy także posiadanie swojego własnego godła, symbolu czy loga, nazwy oraz hierarchiczność struktur wewnętrznych. Nazwa często nawiązuje do charakteru danej organizacji i tak pasjonaci motocykli zabytkowych określają się jako klub motocykli zabytkowych, kluby kobiece używają nazw angielskich typu amazons, ladys albo womens, organizacje religijne natomiast określają często w nazwie swoje wyznanie. Istnieją także nazwy mające charakter symboliczny jak Anioły Piekieł, Desperados czy Motodawcy. Inna sprawa to logo, czy jak określają to kluby MC związane z Kongresem Klubów Motocyklowych ( MC - Motorcycle Club ) barwy klubowe. Są to często bardzo skomplikowane wzory graficzne związane ściśle z charakterem klubu, nawiązujące do elementów motocykla ( silniki, tłoki, koła ), elementów krzyża ( krzyże maltańskie ) i to nie tylko w stosunku do klubów chrześcijańskich, gdzie przeważa symbol ryby. Pojawiają się także elementy związane z czaszkami, zaciśniętymi pięściami, symbolami płomieni, piorunami itp. Z kolei grupy związane z motocyklami sportowymi często wykorzystują symbol motocykla sportowego. Ze znakiem graficznym często ściśle powiązana jest nazwa organizacji, a także nazwa miasta lub miejscowości oraz kraju, gdzie znajduje się siedziba klubu. Logo lub godło umieszczane jest na koszulkach, kamizelkach albo jako tatuaż na skórze członka danego klubu. Szczególną rolę w organizacjach związanych z MC odgrywają właśnie kamizelki, na których dodatkowo umieszczony jest pseudonim oraz funkcja w grupie. Barwy klubowe są chronione i darzone szacunkiem jak godło państwowe, a prawo ich noszenia przysługuje tylko pełnoprawnym członkom. Natomiast stowarzyszenia typowo społecznościowe, logo traktują najczęściej jako znak rozpoznawczy, umożliwiający identyfikację osób, nie przywiązują jednocześnie przesadnej wagi do znaczenia znaku graficznego. Regułą jest także hierarchiczność tych społeczności, która wiąże się ze znaczeniem danej osoby w organizacji, jej funkcją i możliwością wywierania wpływu na pozostałych członków. Prawie każda organizacja posiada swój zarząd skupiający władzę w rękach kilku osób, jednak zarząd będący organem wybieralnym nie posiada wyjątkowych przywilejów, a większość decyzji podejmowana jest demokratycznie poprzez głosowanie. Między innymi na podstawie struktury klubów zgromadzonych wokół MC, można określić, że na czele organizacji stoi najczęściej "president" lub prezes, który do pomocy posiada jednego lub dwóch wiceprezydentów, skarbnika zajmującego się sprawami finansowymi, sekretarza związanego z administracją wewnętrzną. Oprócz w/w bardzo ważną funkcją jest "sergeant" ( sierżant ), w niektórych klubach nosi on miano "security chief", który zajmuje się wszystkimi sprawami związanymi z bezpieczeństwem członków danej grupy i porządkiem na imprezach klubowych, oraz tzw. "road capitan" odpowiedzialny za sprawy związane z organizacją wyjazdów i podróży które organizuje klub. Wszyscy zwykli członkowie grupy noszą miano "members", natomiast kandydaci na członków określani są mianem "prospects". Wokół klubu mogą poruszać się tzw, "hang around", których możemy określić mianem sympatyków. Oczywiście dwie ostatnie klasy nie posiadają pełnych praw członkowskich i przede wszystkim prawa do noszenia barw klubowych. Rekrutacja nowych członków przebiega w różny sposób zależnie od organizacji. W niektórych przypadkach wystarczy posiadać motocykl odpowiedniej marki i po uiszczeniu wpisowego stać się członkiem klubu. W innych przypadkach, szczególnie gdy jest to związane z klubami MC, aby zostać członkiem należy przejść okres kandydacki trwający około jednego roku i jednocześnie swoim postępowaniem zasłużyć na pełnoprawne członkostwo i prawo noszenia barw klubowych. Jednak do końca nie zależy to tylko i wyłącznie od samego kandydata, to społeczność klubowa musi potwierdzić, inaczej uznać członkostwo nowej osoby. W przypadkach usunięcia członka z klubu odbiera się mu prawo noszenia barw klubowych, musi on także usunąć tatuaże klubowe jeśli takie posiada. Gdy jednak osoba odchodzi z własnej woli często pozostawia się jej naszywki klubowe. Kluby motocyklowe MC posiadają także swoje oddziały lokalne, określane z języka angielskiego mianem "chapter", zachodzi tutaj pewne podobieństwo do systemu wasalnego, który sprawia, że oddziały są zależne od głównej siedziby klubu.

2. SPECYFICZNY CHARAKTER KLUBÓW MC
Kluby motocyklowe MC zaczęły powstawać po II wojnie światowej, oczywiście już wcześniej istniały organizacje skupiające motocyklistów. Były to jednak stowarzyszenia grupujące sympatyków i miłośników motocykli, turystyki motocyklowej czy sportu. Specyfika klubów MC jest inna, kluby MC to przede wszystkim idee. Szczególnie akcentowane jest braterstwo, honor, lojalność, solidarność a dobro klubu oraz barwy klubowe są wartościami nadrzędnymi. Wszyscy w ramach jednego klubu określają się mianem braci, wszyscy są równi wobec siebie, wszyscy mogą oczekiwać na wzajemny szacunek i wsparcie. To poczucie wzajemnej więzi powoduje konsolidację społeczności, wszyscy czują się związani ze sobą. Jeżeli dyscyplina w klubie jest wysoka, wtedy konsolidacja jest jeszcze większa a możliwość niesubordynacji maleje. Wzrasta wtedy zdolność grupy do znacznego wysiłku, poświecenia czy podporządkowania. Członek klubu nie waha się zostawić dla klubu wszystkiego i stawić się o trzeciej w nocy w wyznaczonym miejscu. Także w przypadku zagrożenia jednostki pozostali bez zastanowienia stają w jej obronie. Występuje tutaj pewne zjawisko paradoksu polegające na zupełnym podporządkowaniu się grupie przy jednoczesnym wrażeniu utrzymania poczucia własnej wolności i samozadowolenia. Kluby MC to także wielkie przywiązanie do klubowych barw, są one niemal święte, a dobro klubu jest najważniejsze. Braterstwo jest tutaj ważniejsze nawet od miłości, dlatego też kobieta w klubach MC stoi dopiero za klubowym bratem i motocyklem. Kobieta nie może uczestniczyć w życiu klubowym, oczywiście są one akceptowane, ale tylko jako towarzyszki mężczyzn. Kobieta nawet jeśli jeździ motocyklem, nigdy nie będzie pełnoprawnym członkiem klubu MC, nigdy także nie otrzyma pełnych barw klubowych i przysługiwał jej będzie tylko napis "LADY" noszony na plecach kamizelki. Członkowie klubów MC mają obowiązek stawania w obronie swoich braci czy barw klubowych, więc dla kobiet w takim przypadku nie ma miejsca. Kobiety jeżdżące na motocyklach mają własne kluby działające przy MC, i według męskich organizacji tam jest ich miejsce. Chodzi tutaj o tzw. WMC ( Women Motorcycle Club ),gdzie klub tworzą tylko kobiety, a członkinie takich grup określają się mianem sióstr. Także dla mundurowych nie ma miejsca w klubach MC, szczególnie jeśli chodzi o emerytowanych lub czynnych stróżów prawa. Patrząc natomiast w drugą stronę, to pacyfiści w szeregach członków klubu MC też raczej nie znajdują miejsca dla siebie. Kluby motocyklowe MC zrzeszają się wokół Kongresu Polskich Klubów Motocyklowych, który odbywa się dwa razy w roku, na wiosnę i jesienią. Kongresem z kolei zawiaduje Rada Klubów Motocyklowych w skład której wchodzi tylko kilka najważniejszych i największych klubów. To w trakcie kongresu ustalane są kierunki działania, wprowadzane są nowe grupy oraz akceptowane ich barwy klubowe. Barwy te nie mogą zawierać słowa POLAND a jedynie nazwę miejscowości z której się pochodzi. Każda nowa organizacja przyjęta do grona klubów kongresowych nie od razu stanie się klubem MC, swoją działalność rozpoczyna jako FG ( Free Group ) i przez pierwsze lata nie może nosić swoich barw na plecach kamizelek tylko z przodu na lewej piersi. Dopiero po tym okresie swoistej próby Kongres podejmuje decyzję o przyznaniu pełnych barw i możliwości noszenia ich na plecach przez członków danej FG. Tylko nieliczne grupy z upływem czasu mogą otrzymać status klubu MC, wtedy też w ich barwach pojawi się słowo POLAND. Niektóre kluby na swoich kamizelkach noszą emblemat w kształcie rombu w który wpisany jest symbol "1%". Symbol ten odnosi się tylko klubów bardzo ściśle przestrzegających zasad MC i oddanych bez reszty kodeksowi tam obowiązującemu. Kluby posiadające status 1% MC, cieszą się szczególnym uznaniem wśród innych klubów MC i tworzą swoistą elitę. Pewne szczególne zasady związane są także z usunięciem osób z klubów MC. Jeżeli osoba występuje z pewnych przyczyn nie związanych z naruszeniem zasad kodeksu obowiązującego członków danego klubu, wtedy odbywa się wszystko na zasadach porozumienia i nawet pozostawia się odchodzącemu członkowi część naszywek klubowych. Takie odejście określane jest mianem "good standing". Gorzej jeśli członek wydalany jest za naruszenie dyscypliny klubowej, tzw "bad standing", wtedy odbierane są wszystkie barwy klubowe, a sama osoba zostaje wymazana całkowicie z pamięci pozostałych członków grupy, przestaje dla nich istnieć i nie wolno jej nawet podawać ręki, nigdy nie zostanie ponownie zaakceptowana przez inne kluby działające przy Kongresie Polskich Klubów Motocyklowych. Pewną cechą charakterystyczną dla członków klubów motocyklowych skupionych wokół Kongresu Polskich Klubów Motocyklowych jest noszenie biało-czerwonej naszywki, znajdującej się z tyłu kamizelki klubowej, na wysokości prawej nerki, wewnątrz której znajduje się napis: CONGRESS POLAND MC.

3. POLSKI RUCH MOTOCYKLOWY
Polski Ruch Motocyklowy powstał w 1978 roku, kiedy to w Kaliszu doszło do obrad Zarządów Klubów Motocyklowych H-D i Sokół. Miał on być w swoim założeniu porozumieniem legalnie działających klubów motocyklowych i reprezentować środowisko motocyklowe w kontaktach z Polskim Ruchem Motorowym. Inne cele PRM to dbałość o właściwy wizerunek i dobre imię środowiska motocyklowego, ochrona motocykli zabytkowych, organizacja imprez o charakterze turystycznym oraz wzajemna współpraca pomiędzy organizacjami motocyklowymi. Obecnie w ramach PRM działa kilkanaście klubów z terenu całego kraju, które raz w roku ( jesienią ) spotykają się na Ogólnopolskim Kongresie Zarządów Klubów Motocyklowych, gdzie zapadają decyzje o kierunkach dalszego działania. Zebranie to jest otwarte dla wszystkich, nawet dla grup niezwiązanych z PRM. Co cztery lata wybierana jest Rada Koordynacyjna, która współdziała z PZM , wydaje czasopismo "Motocykl - moje hobby" oraz organizuje akcje okazjonalne i charytatywne. Członkowie klubów zrzeszonych w PRM otrzymują prawo noszenia numerowanej odznaki oraz prawo wjazdu za zniżkową opłatą na imprezy organizowane przez inne kluby zrzeszone w ramach PRM. W roku 2003 doszło do spotkania Rady Koordynacyjnej PRM oraz Rady Kongresu Polskich Klubów Motocyklowych gdzie ustalono stanowiska oraz określono zasady poszanowania i współistnienia.

Myślę, że powyższy artykuł przybliża nam kształt i charakter szeroko rozumianego ruchu motocyklowego w naszym kraju. Uważam jednocześnie, że aby świetnie się bawić i czerpać przyjemność z jazdy motocyklem nie trzeba koniecznie należeć do klubu, stowarzyszenia czy grupy, czasem wystarczy kilku przyjaciół, którzy podzielają twoją pasję. Nie ważne, czy jesteś mężczyzną, czy kobietą, lekarzem, strażakiem i jakiego jesteś wyznania. Ważne natomiast żebyś swoim postępowaniem kreował jedyny słuszny wizerunek motocyklisty, w myśl zasady: "jak nas widzą tak nas piszą". I jeszcze jedno, miejsca na drodze wystarczy dla nas wszystkich, lewa ręka w górę.

Whibo